نماینده - طرح سه فوریتی نمایندگان مجلس برای لغو مذاکرات هسته ای فارغ از آن که در صحن علنی به تصویب خواهد رسید و یا نه و این موضوع حق بهارستان نشین ها است که به طرحی رای دهند و یا آن را رد نمایند زمینه ساز اظهار نظرهای متعددی در جامعه شده است که می توان این اظهارات را از ابعاد مختلفی به بحث و بررسی نشست .

در جلسه اخیر فراکسیون رهروان ولایت که مهم ترین موضوع مطرح شده در آن طرح سه فوریتی فوق بوده اعضا به دلایلی چند با این طرح مخالفت کرده اند که نفس مخالفت و یا موافقت نمایندگان با این طرح محل بحث این نوشتار نیست .

غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی عضو فراکسیون رهروان ولایت بعد از این جلسه با بیان این که به نظر نمایندگان مجلس منافع ملی جمهوری اسلامی اقتضا می‌کند ما اقدام تقلیدی در مقابل کنگره و سنای آمریکا انجام ندهیم می گوید : در کنگره آمریکا دعوای سنگینی بین جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها وجود دارد. در ایالات متحده همانند جمهوری اسلامی رهبری واحد و فرزانه وجود ندارد که سیاستی واحد را تدوین نماید و هر کس در واشنگتن سهم خود را از قدرت مطالبه می‌کند. نمایندگان کنگره و سناتورهای آمریکایی به دنبال منفعت‌طلبی‌های شخصی و حزبی می‌باشند و در عوالم خودشان سیر می‌کنند.

وی با بیان این که تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران و کلیت نظام جمهوری اسلامی به خوبی مذاکرات را اداره کرده‌اند، گفت: آمریکایی‌ها نیازمند ترک میز مذاکرات هستند و ما نباید بهانه به دست آنها بدهیم. ایران در مذاکرات هسته‌ای به امتیازات خوبی دست یافته است، آمریکایی‌ها به دنبال این هستند که ایرانی‌ها را عصبانی کنند و فضایی برای ترک مذاکرات ایجاد کنند.

این سخنان که نتیجه جلسه اخیر رهروان محسوب می شود ابهاماتی را پیش روی افکار عمومی قرار می دهد که باید بدان پرداخت ؛

۱- عضو فراکسیون رهروان می گوید « آمریکایی ها نیازمند ترک میز مذاکرات هستند» مفهوم مخالف این عبارت آن است که ایران نیازمند ادامه مذاکرات است و این نیاز ما را پای میز مذاکرات نشانده و ۱+۵ نیز این را می داند و باید هوشیار بود تا بهانه به دست آنان نداد . این سخنان دقیقا خلاف فرمایشات رهبر معظم انقلاب است و فراکسیونی که خود را رهرو ولایت می داند طبیعی است که چنین خطای بزرگی را مرتکب نشود .

رهبر معظم انقلاب در این زمینه می فرمایند : دولت کنونی آمریکا به این مذاکرات نیاز واقعی دارد؛ اینها در کارنامه‌ی خودشان، یک نقطه‌ی اساسی که میتوانند مطرح کنند، این است که ما توانستیم جمهوری اسلامی ایران را بیاوریم سر میز مذاکره و فلان مطلب را به او تحمیل کنیم؛ اینها احتیاج دارند به این. اگر احتیاج طرف مقابل به این مذاکرات بیشتر از ما نباشد - که حتماً هست - لااقل کمتر از ما نیست؛ چرا تهدید میکنند؟[۱]

از منظر رهبر انقلاب آمریکا نیازمند مذاکرات است و طبیعی است که هیچ علاقه ای به ترک میز مذاکرات نداشته باشد و در این راستا است که «۱۵۰ نماینده دموکرات کنگره آمریکا طی نامه‌ای به رئیس‌جمهور این کشور از ترک میز مذاکره از سوی ایران به شدت اظهار نگرانی کرده‌اند.»

حال چگونه است که فراکسیون رهروان [ولایت] علیرغم صریح بیانات رهبر معظم انقلاب از نیاز ایران به ادامه مذاکرات سخن می گوید جای سوال و شبهه دارد .

۲- فراکسیون رهروان ولایت در نقد یک طرح که باز تاکید می شود اصل آن طرح موضوعیتی در این نوشتار نداشته و رد و یا تائید آن روی سخن نیست تاکید می کند که ما نباید از آمریکا تقلید کنیم . نماینده عضو این فراکسیون می گوید « به نظر نمایندگان مجلس منافع ملی جمهوری اسلامی اقتضا می‌کند ما اقدام تقلیدی در مقابل کنگره و سنای آمریکا انجام ندهیم» ظاهرا این فراکسیون میان دو موضوع «مقابله به مثل» و «تقلید» نمی توانند تمایز قائل شوند و یا تفاوتی بین این دو نمی بینند . طبیعی است که در  میدان جنگ اگر دشمن به سوی شما تیراندازی کند شما نمی توانید به این بهانه که نباید تقلید کرد از پاسخ خودداری کنید تا کشته شوید .

۳- در جلسه علنی روز یکشنبه بیانیه ای که به امضای بیش از ۲۰۰ نماینده مجلس رسیده بود خوانده شد که بر اساس آن « وارد نمودن مصوبه کنگره به عنوان مؤلفه جدیدی در تأیید نتایج مذاکرات نمی‌تواند عامل چانه‌زنی دیگری به حساب آید، بلکه به عکس مذاکره‌کنندگان محترم کشور باید در مورد تأثیرات ورود این عامل، واکنش مناسب نشان دهند و آن را در نتایج مذاکرات به طور جدی در نظر بگیرند.» نمایندگان در این بیانیه تاکید کرده اند که وزارت خارجه ملزم به ارائه نتیجه مذاکرات به مجلس است . سوال از نمایندگان محترم عضو فراکسیون رهروان که طبیعتا بسیاری از آنان این بیانیه را نیز امضا کرده اند آن است که آیا مقابله به مثل با اقدام سنای آمریکا و الزام دولت به ارائه گزارش به مجلس در موضوع مذاکرات هسته ای تقلید نیست ؟ به نظر نگارنده این وظیفه نمایندگی نمایندگان است و باید در این رابطه مورد تشویق قرار گیرند نه مورد طعن و کنایه ولی نمی توان در یک جلسه با استناد به یک موضوع مبهم سخنی گفت و در جلسه ای دیگر بیانیه ای را مخالف آن سخن امضا کرد ؟

در این زمینه گفتنی های چند دیگری نیز هست ...

[۱] بیانات در دیدار جمعى از معلمان و فرهنگیان سراسر کشور ، ۱۶ اردیبهشت